۱۳۸۹ مرداد ۲۹, جمعه

حکـومت ظـاهـری

همواره تاریخ برای حکومتهای خودکامه تکرار می شود،واین واقعیتی انکارناپذیر است.
شگفتا که رهبران و صاحبان قدرت در این گونه نظامها هیچ گاه از سرنوشت شوم هم فکرانشان عبرت نمی گیرند و جمهوری اسلامی نیزاز این قاعده مستثنا نیست.

وقتی به تاریخ بلوک شرق و چالشهای کمونیسم می نگریم به وضوح می توان مبارزات مردم در برابر دیکتاتوری حاکم برای نیل به اهداف و خواسته های آزادی خواهانه را مشاهده کرد،حال چه با اجتماعات اعتراضی یا انواع نافرمانی مدنی.
اما در لهستان اوضاع کمی متفاوت بود،فی الواقع نخستین تهدید بزرگ کمونیسم درآنجا نه از جانب انبوه جمعیت،بلکه از سوی جنبش اتحادیه کارگری همبستگی که پایگاه گسترده ای درتوده های مردم داشت صورت گرفت.
اعتراض آنان در نهایت به بدنه دولت کشیده شد و بخشی از مبارزات ملت را رقم زد.
قصد نگارنده از بیان این مطلب ،بازگوکردن تاریخ جنبش همبستگی در لهستان نیست،بلکه بیان تنها یکی از مشابهت های تاریخیِ آن برهه زمانی با احوالات کنونی حکومت و ملت خودمان می باشد.

در1979مخالفت فکری شروع به راهیابی در گزارشهای رسمی لهستان کرد،کتاب نیال آچسون به نام اوت لهستان از یک کمیسیون دولتی حکایت داشت که برای بررسی مشکلات کشور تشکیل شده بود.
یک عضو این کمیسیون جسورانه شکایت داشت:
ما با برنامه ریزی ظاهری و اجرای ظاهری برنامه ها،دستاوردهای ظاهری در صنعت،علم،هنرها وآموزش،اعلام ظاهری تحقق وعده ها،بحث و مجادله های ظاهری،رای گیری و انتخابات ظاهری،دلسوزی ظاهری نسبت به رفاه اجتماعی و ظواهر حکومت،آزادی ظاهری انتخاب،اخلاق ظاهری،مدرنیت وپیشرفت ظاهری،افتتاح ظاهری کارخانه های تکمیل شده و تشکیلات اجتماعی با شکوه و جلال بسیار،مبارزه ظاهری با خلافکاری و رضایت ظاهری همه شهروندان،آزادی ظاهری عقیده و ایمان و عدالت ظاهری مواجهیم.
این بازی چنان رواج پیدا کرده است که هیچ کس،حتی در عالی ترین سطوح حکومتی،دیگر نمی تواند بین واقعی و غیر واقعی تمایز قایل شود.

براستی تک تک این جملات که از زبان این عضو کمیسیون دولتی در لهستان بیان شد به شدت با عملکرد رهبران و قدرت پیشگان نظام جمهوری اسلامی همخوانی دارد.
آری،دیر یا زود تاریخ تکرار خواهد شد وظلم پایدار نخواهد ماند. 


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر