۱۳۹۱ بهمن ۲۲, یکشنبه

گزارش راهپیمایی بیست و دو بهمن !

با یک نگاه گذرا به سیل جمعیت میشد به راحتی درک کرد که عموم شرکت‌کنندگان در راهپیمایی از چه قشری هستند. آخوندها، آخوندزاده‌ها و خانواده و اطرافیانشون؛ مذهبی‌ها و مسجدپرکن‌ها؛ حقوق بگیرهای دولت؛ نکبت‌ها و ترشیده‌هایی که دنبال دوست‌دختر و دوست‌پسر بودند؛ بچه‌های دبستانی و نوجوون‌هایی که از پایگاه‌های مساجد و بسیج متحد شده بودند؛ پیرمرد، پیرزن‌هایی که در جدال با ملک‌الموت بودند؛ نیروهای نظامیِ لباس شخصی؛ بدبخت، بیچاره‌ها؛ احمق‌ها و تعدادی نیز معلولِ ذهنی... اما اون چیزی که برای من خیلی جلب توجه می‌کرد این بود که درصد کثیر و قابل توجهی از مردم همیشه در صحنه از زنان و دخترهای جوون بودند، شاید باید ریشه این حضور و دلبستگی به حکومت رو در باورمندی دینی اونها جستجو کرد؛ در هر صورت خیل این جمعیت که کم هم نبودند را بانوان تشکیل می‌دادند؛ در ضمن تا اطلاع ثانوی فکر و امید به تغییر رژیم از داخل و با اتکا به مردم، خیالی باطل بیش نیست؛ اتمام گزارش.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر