همیشه هم یک عده هستند که در برابر حمایت فردی یا
گروهی از هنرمندان در رابطه با موضوعی اجتماعی، این واکنش رو نشون میدن که
"حرکت فلانی فقط برا مطرح کردن خودش بوده" یعنی هنرمندان، باید صُمٌّ بُكم
بشینن و هیچ حرفی نزنن که متهم به موجسواری یا سوءاستفاده از جریانی خاص
نشن. فرقی
هم نمیکنه موضوع چی باشه؛ طرف میره ملاقات بچههای سرطانی میگن رفته
خودنمایی کنه؛ میره دیدار زندانیان سیاسی میگن رفته از آب گلآلود ماهی
بگیره؛ از اقلیتها حمایت میکنه میگن میخواسته خودش رو نشون بده و الی
آخر؛ از این هم مضحک تر زمانی هست که هنرمندی میاد و کاری غیربدیع میکنه؛
یعنی به عنوان مثال فلان هنرپیشه از احقاق حقوق پایمال شده زنان در جامعه
حرفی میزنه؛ سریع یک ژانری هستن که بکوبندش و بگن از کی و چی تقلید کرده!
گویی هر هنرمند باید یکهتازه مقولهای حقوقبشری باشه و هر کس در حریم
انحصاری او دخالت کنه میمون هست و بس! جمع کنید بساطتون رو؛ با این روند
فضای جامعه به سمتی میره که هر فرد شناخته شدهای بخواد در راستای موضوعات
فوق و غیرفوق کنشی داشته باشه از ترس اینکه با انگ و برچسبهایی مشابه
روبرو نشه از تصمیم یا حتی کردهی خودش پشیمون میشه؛ خلاصه اینکه در نگاه
کلی تو شرایطی که ما زندگی میکنیم هر کورسویی میتونه راهی برای رسیدن به
روشنایی باشه؛ این کورسوها رو خاموش نکنید.